Eindelijk weereens

Zó na bijna een maand schrijf ik weereens op m´n site. Het lukt me steeds maar niet echt goed om mn site bij te houden, ook omdat óf Vladimir op de computer zit of omdat Valentina ligt te pitten in de kamer van Vladimir waar de computer staat. Dusja dat schiet niet echt op. Ik heb er aan zitten denken om hem voortaan maar opt internet cafe te chillen, maar dat hoeft waarscjhijnlijk niet meer. Vorige week namelijk kwam Vladimir op mn kamer om even te zeggen dat ik een stukje van mn bureau moesr leegruimen zodat daar een computer kon staan. Aaight! De zus van Vladimir was verhuist naar het huis van dr vriend en toen hadden ze een computer over. En die komt op mijn kamer. Dus vanaf volgende week ist wat makkelijker om mn site te updaten of om op msn te gaan.

Ik probeer nu in chronische volgorde te bedenken wat er afgelopen weetikveel hoeveel weken gebeurd is en t eerste waar ik op kan komen is dat mn fototoestel gejar is. Niet mn spiegelreflex gelukkig, maar dat andere kleintje. Ik was met een grote groep van mn broer, zn vrienden, Bruno met zn broer en Sebastien naar de Feria de la Rumba geweest (¨Het feest van het feest¨). Dat was in een enorme conventie ruimte waar je allemaal standjes had van verschillende soorten drank, discotheken en bars. Ook was er een Miss Reef contest en ik had jullie daar graag de foto´s van getoond, maja mn camera is gejat he. Goed hoe dat dus gebeurd is: Ik was samen met Bruno en zn broer op zoek gegaan naar een hal waar ´t daarvoor wel goed uitzag, maar toen we daar aankwamen bleek dat ie gesloten was omdat er een gevecht was geweest. Ok, wij dus weer terug. Ondertussen was het enorm druk geworden met mensen (vooral kerels, ja watwilje met een Miss Reef contest). Dus wij proberen ons door de mensenmassa door te wringen en ik voel of mn camera nog in mn zak zit, maar nee dies kwijt. Dus ik zeg tegen Bruno dat mn camera gejar is en op dat moment voel ik twee vingers in mn linkerbroekzak die mn portemonnee vasthebben. Ik was zo kwaad, ook omdat ik net had gemerkt dat mn camera weg was, dat ik die kerel zn vingers pakte en volgens mij heb gebroken. In elk geval schreeuwde die gast het uit en probeerde hij zo snel mogelijk weg te wezen, zn hand zag er niet goed uit:) Precies op dat moment voelde ik dat een hand mijn telefoontje in mn rechterbroekzak vasthad. Godverdomme! Dus ik pak die hand en vraag aan die gast wat de fok hij wel niet dacht dattie aant doen was. ¨Oh sorry sorry het spijt me¨ Toen probeerde hij weg te gaan. Ik pakte hem weer vast en vroeg hem hoeveel telefoontjes hij al had gejat vandaag. Twee zei hij. Goed, dus ik zei tegen hem dat ik geld van hem wou omdattie probeerde mijn telefoon te jatten. Hij gaf me wat dollars en is toen wegggegaan. Dat vond ik wel geinig heheh. Ik ben daarna weggegaan van de Feria de la Rumba omdat ik er zo niks aanvond met al die klote rakataka´s die jatten als de raven.

Ik moest dus de week erna naar na het Politiebureau om aangifte ervan te doen. Vladimir had gezegd dat ik naar de politie in de wijk San Francisco moest gaan omdat dat de dichtsbijzijnde plek was van waar het was gebeurd. Daar schreven ze wat aantekeningen op een papiertje dat wel iets weghad van een wc-papiertje en vervolgens zeiden ze dat ik ergens anders naartoe moest om aangifte te doen, een halfuurtje met de taxi. Toen ik daar aankwam zeiden ze dat ik 2 uur lang moest wachten tot 3 uur omdat degene die die dingen behandelde aan het lunchen was. Maja ik had om half 3 met Lukas afgesproken omdat hij nog wat spullen van mij had die ik afgelopen weekend bij hem had laten liggen.
De dag erop ging ik weer naar het politiebureau om nu wel aangifte te doen.
Ze hadden me gezegd dat het ongeveer een uurtje zou duren alles bij elkaar, nah dat valt best mee dacht ik. Drie uur later was ik eindelijk klaar met het maken van het report. Het was namelijk zo dat ik alles in het engels op een papier moest opschrijven wat er gebeurd was en de info over mn camera ook. Vervolgens moest dan een Engels sprekende kerel alles gaan vertalen aan een agent die achter de computer zat. Deze agent kon voor geen meter typen en nadat hij telkens een regel had geschreven was hij 2x zolang bezig met het verbeteren van zn fouten. Om een een of andere reden mocht de engels sprekende man zelf niet typen, want dat was de baan van de agent... Uiteindelijk was de printer kapot waardoor het ook nog eens lang duurde om het af te printen. De Engelssprekende man zei dat hij de touristenpolitie zou vragen mij naar huis te brengen. Kijk das dan wel chill he. Maar na een uur wachten had ik het wel gehad en heb ik gewoon een taxi gepakt. Van mij part konden ze die touristenpolitie ergens diep in hun reet douwen, in totaal heb ik 4 uur lang op het politiebureau gezeten.

Ohjah die spullen die ik bij Lukas was vergeten kwam omdat we die zaterdag een feestje bij hem thuis hadden gehad. Hij woont in een flatgebouw met een zwembad, sauna, volleybalveld etc etc. Dus daar gingen we met Benedikt en Lisa naartoe. Eigenlijk was het idee dat we een BBQ zouden houden maar dat is er uiteindelijk niet meer van gekomen. We hebben de heledag een beetje gezwommen en gedronken. ´s Avonds waren we naar het dak van het gebouw gegaan waar je ovre de hele stad heen kon kijken. Daar zaten we een beetje gitaar te spelen en naar het vuurwerk te kijken dat ergens in de stad vlakbij werd afgestoken. Erg chill. Ik ben daarna nog naar een discotheek gegaan waar Veronica, Bruno en Yarris (beste vriendin van Veronica) waren.

Op de Feria de la Rumba waren er twee meisjes van een modellenbureau naar Bruno en mij toegekomen en hadden ons een kaartje gegeven met een nummer erop dat we moesten bellen. Die meisjes zelf waren geen model hoor, jammer genoeg heheh, maar ze waren van die scouts of hoe noem je dat, die mensen die nieuwe modellen zoeken. Dat nummer was het nummer van het modellenbureau Panamatalents, en Bruno en ik hadden afgesproken dat we daar eens voor de gein naartoe zouden bellen de volgende maandag. Uiteindelijk heeft de broer van Bruno die maandag voor ons opgebeld en die zei dat we donderdag tussen 9 en 5 daarlangs moesten gaan. Achjah, wat hebben we te verliezen he. Wij daarnaartoe, samen met Hannes die er helemaal geen zin in had en zelf ook niet snapte waarom hij mee was gegaan. Eerst moesten we een formuliertje invullen met hoe oud we waren, hoelang, kleur ogen, dat soort shit. Daarna moesten we op de video. Sjesus wat was dat kut zeg! Eerst ging Bruno, toen Hannes, toen ik. Wat het inhield was dat je voor een witte muur stond, je naam moest zeggen, je leeftijd, hoe lang je was, vervolgens moest je naar links draaien, dan weer naar de camera draaien, glimlachen, naar rechts draaien, weer naar de camera draaien en weer glimlachen en dan een rondje draaien. Erg leuk or als er twee maten naast je op het bankje hun lachen haast niet kunnen inhouden.
Vervolgens moesten we één voor één op een gesprekje komen. Bruno was al weg voordat ik het doorhad, daarna Hannes ook. Bruno kwam na een tijdje terug gevolgd door de directeur van t bedrijf die t gesprekje met hem had. Toen die gast mij zag begon die serieus helemaal te stralen, dat zeg ik niet om mezelf naar boven te halen ofzo or, maar t was echt zo. Te grappig. Hij begon weer diezelfde dingen te vragen van leeftijd en lengte enzo. ´t Kwam er uiteindelijk op neer dat hij me een contract als model voor de rest van de tijd dat ik hier ben wou aanbieden. Hij wou me zo snel mogelijk op de foto zetten, tliefste de volgende dinsdag, maar toen had ik afgesproken om te gaan surfen, dus het werd donderdag. Als dan die foto´s gemaakt zouden zijn zou hij ze opsturen naar alle bedrijven in hun archief.
Dus afgelopen donderdag ben ik op de foto geweest. Was wel raar om zo te poseren voor de camera, beetje gay...

De dag na Panamatalents gingen we op reis. Bruno Hannes en ik hadden afgesproken om van vrijdag tot en met woensdag naar Playa El Palmar te gaan om te gaan surfen. We zouden het weekend samen met de broer van bruno doorbrengen in het huisje van de opa van de broer van Bruno. Maar hij mocht de auto van zn ouders niet gebruiken en om een een of andere reden wou hij toen niet meer mee. Ok, dus gingen we met zn drieeen kamperen. We hadden een tentje gekocht voor 16 dollar en hebben van te voren inkopen gedaan bij de Super 99; Veel blikken pasta, bonen, brood, een pannetje, borden, vorken, glazen, en véél abuelo en seco. Hannes heeft er een mooie foto van over hoe ons winkelwagetje eruitzag. We schaamden ons ervoor om het af te rekenen, vooral die blikken pasta deed het um. Iedreen stouwde wat weg in zn rugzak en toen namen we de bus voor 2,50 naar Palmar. Toen we daar aankwamen giette het van de regen maar ach er stonden van die hutjes gemaakt van palmboombladeren waar we onze spullen onder dumpten en zijn daarna ff in de zee gaan staan.
Bruno en ik gingen eens bij het hotel vragen of we moesten betalen voor de camping. De baas was een enorme stuffkikker die in zn jonge jaren volgens mij iets te veel gesmoked heeft, maar twas wel een aardige man. Hij heeft drie keer moeten uitleggen hoeveel we nou moesten betalen want hij had zo´n aparte manier van uitleggen dat we het steeds niet snapten. Het bleek dat we 5 dollar pernacht per persoon moesten betalen. De camping was rechtstreeks aan het strand en we hadden ons tentje opgezet met de ingang naar de zee zodat als we wakker werden we meteen de zee zagen.
De tijd die we in Palmar hebben doorgebracht was echt te gek. Vette dingen meegemaakt, rare mensen ontmoet, leuke vrienden gemaakt op de camping. Ons eten bestond in het begin uit koude blikken pasta, later werden het eitjes gebakken in ons pannetje op kolen, en als laatste had iemand van het hotel een oventje voor ons uit de keuken gehaald waar we op konden bakken. Geweldig. Elke avond hebben we rare dingen meegemaakt die ik hier niet ga typen omdat dit bericht dan veel te groot word. DE ochtenden dat er surf was gingen we om 7 uur al surfen, daarna ontbijten in t dorpje hier vlakbij en daarna weer chillen bij onze tent en als er smiddags surf was dan ook smiddags weer surfen.
Onze 16dollartent was al niet echt reuzegoede kwaliteit en aan het eind van de 6 dagen was er dan ook niks van over. De eeerste dag was er iemand van ons gestruikeld waardoor een van de stokken was gebroken, de tweede avond heeft een vriend van de camping ons geholpen door een nieuwe stok te brengen, de derde avond kregen we het voor elkaar ook die stok weer te breken, de vierde avond hadden we een snee van een half meter in de zijkant van onze tent gemaakt, die we nu als tweede ingang gebruikten. De laatste avond hebben we onze tent leeggeruimd, op het strand neergezet, wat hout en een plastic stoel erin gestopt en in de fik gestoken. Die avond heb ik een hangmat tussen twee palmbomen geknoopt en ben ik daaronder gaan slapen.
Erg leuk klein weekje was dat.

Dan het laatste wat ik nog heb meegemaakt ik eigenlijk ook wel grappig. Afgelopen vrijdag had ik met Simon afgesproken om heel vroeg sochtends naar Parque Soberania te gaan, het tropisch regenwoud tussen Panamá en Colon. We zouden daar een hiking trail volgen van 4 uur. Om 7 uur waren we in het park en begonnen we te lopen. In de lonely planet stond dat je sochtends de meeste dieren kan zien, vandaar dat we zo vroeg waren vertrokken. Dus wij met goede hoop overal om ons heen kijken om mooie vogeltjes en die dingen te zien maar dat viel in het begin nogal tegen. De eerste dieren die we zagen waren 2 doodgereden beesten in het midden van de snelweg. Daarna zagen we nog een soort blauwe duif met een rode kont (goh Pien, weet jij niet wat voor vogel dat is:P). Daarna zijn we echt het park in gegaan met de weg die je alleen te voet kon doen. Een man in een huisje aan het begin van het park had ons verteld dat ze regelmatig mensen kwijtraken in het park en dat we daarom even onze namen moesten opschrijven. In het begin van de toch deden Simon en ik er een beetje lacherig over omdat t pad tch wel duidelijk was aangegeven en je goed kon zien waar je naartoe moest. Goed, na drie uur wandelen waren we verdwaald. We snapten er geen reet meer van waar we nou waren! We deden uiteindelijk 7 uur over een tocht die eigenlijk 4 uur zou moeten duren. We hebben door riviertjes moeten lopen, door hoog gras, door struikjes en hebben half over bomen geklommen. Ik was blij dat ik anderhalñf liter water had meegenomen en veel brood want anders had ik het niet uitgehouden daarzo. Toen we eindelijk uit t park waren waren we echt kapot! Maar ik moet zeggen dat het park wel echt heel mooi is! Echt de jungle zoals je het je voorsteld. Veel groen, riviertjes met watervallen, zonnestralen die door de bladeren komen. Jajaja erg mooi! We hebben twee verschillende soorten apen gezien. De eerste groep zat noten naar ons te gooien en de tweede zat alleen maar een beetje aan hun oksel te krabben. Toch nog redelijk wat vogeltjes gezien, en een hele grote gele spin. Daar heb ik een foto van die ik zal proberen up te loaden.
Toen we uit het park kwamen zag ik een bus vorbij komen, maar ik dacht dat er zo wel meer zouden komen dus ik zei niks. Vervolgens hebben we 45 minuten moeten wachten tot de volgende voorbij zou komen.

Nou dat zijn mijn avonturen weer van afgelopen tijd.

Hoeist met jullie? Juutjuut nog gefeliciteerd met je verjaardag! Ik ben te laat, erg te laat, maar astjeblieft vergeef me.
Hoeist met de Sint? Iedereen al lekker in de sinterklaassfeer?
Hier wordt zeker ook aan kerst gedaan, alleen ikzelf ben totaal niet in de kerstsfeer. Ik denk dat ik met kerst toch liever dat klote weer van Nederland heb, want voor mn gevoel past dat beter. ZXe draaien hier op straat ook over kerstliedjes van Rudolph the rednose rendeer, en nummers over een white christmas, maar dat past hier gewoon niet.. De huizen hier beginnen ookal lampjes te krijgen buiten en ze verkopen ook echte kerstbomen. Tsjah anderszijds is het wel speciaal natuurlijk om kerst met 32 graden te vieren.

Ik zal proberen mn foto´s up te loaden maar de vorige keer dat ik dat probeerde wouden mn foto´s maar niet op de computer gaan, dus ik zal vanavond (voor jullie morgenochtend ofzo) het nog eens proberen. Kheb namelijk nu best veel fotoos die ik erop wil zetten.

Goed, dan gaak nu stoppen.
Jongens eet smakelijk, want tis nu etenstijd bij jullie he.

Groetjes,
Paul