Ben ik weer

Hola amigos

Hoe is het ermee in Nederland? Lekker aant genieten van de storm? Beetje aan het lachen om de Belgen, die maar geen regering kunnen vormen? Ik zit mn Belgische maatjes hier er wel lekker mee te pesten or. Zij weten niet in wat voor land ze terugkeren na dit jaar. De Sint is alweer in aantocht zeker? Schijnt de maan al door de bomen? Worden je al lekker doodgegooit met irritante kerst- en sinterklaasliedjes? Of is het daar nog te vroeg voor? Kheb wel zin in pepernoten om eerlijk te zijn. En vanmiddag dacht ik heel even aan die heerlijke, ongeloofelijk vette, oliebollen die jullie binnenkort weer mogen eten. Die ga ik serieus missen! Helaas kan je die oliebollen ook niet opsturen want ze zijn dan verrot voor ze aankomen.

Goed, met mij is alles goed! Op zich heb ik wel redelijk veel meegemaakt in de tijd dat ik niet meer geschreven had. We zijn in elk geval niet meer naar het strand geweest met Vlad omdat hij die zaterdag moest werken. Op zich wel typisch Panamees, hij zegt dat we zaterdags misschien naar het strand gaan, maar hij weet dattie moet werken, dus dat zit er dan zowiezo niet in. Achja we gaan wel een andere keer.
Ik heb nu wel een surfboard gekocht alvast. Heel goedkoop, een tweedehandsje voor 80 dollar, dat is zo´n 56 euro. Probeer in Nederland maar eens een gebroken board voor 56 euro op de kop te tikken. ´t Is een mooi geel met oranje boardje, ik zal er een foto van online zetten. Bruno gaat welleens met zn broer surfen dus ik vroeg aan Bruno of hij niet soms iemand kende die zn surfboard verkocht. Hij zei dattie wel iemand kende die hem wou verkopen voor 100 dollar, dus toen gingen we eens kijken en mocht ik hem kopen voor 80 dollar.Het was wel een grappige kerel. Bruno had hem verteld hoe je wietplantjes moest laten groeien dus nu had ie een klein wietplantje op zn kamer staan en had wietblaadjes in zn kledingkast hangen om ze te drogen. Maar hij moest ze weggooien omdat z´n ouders de volgende dag thuis zouden komen van vakantie gheghe. Daarna hebben we nog een uurtje surffilms bij die gast zitten kijken en daarna ben ik naar huis gegaan.

Twee weken geleden op een donderdag was Hannes met mij meegegaan naar de Gym. ´s Avonds zouden we een verjaardagsfeestje van een vrijwilliger van de AFS hebben en bleef Hannes bij mij thuis slapen omdat hij een uur buiten Panamá woont. Het feestje begon om kwart voor 9, maar om 7 uur hadden Hannes en ik al niks meer te doen dus gingen we wat eten in een café-restaurant. Daar hadden we zo lekker gegeten, voor het eerst sinds tijden dat we weer echt vlees aten (althans ík, Hannes had kip genomen… lekker origineel in Panamá maargoed ik moet toegeven dat de saus die erbij zat erg lekker was). Na wat gegeten en gedronken te hebben liepen we door de Via Argentina en zagen we een leuk parkje. Hannes kwam toen met het leuke idée om een fles abuelo en een fles cola te kopen en daar dan watt e drinken. And so we did… Uiteindelijk gingen we naar het feestje, net op tijd, 5 minuutjes voordat de lijst eindigde, anders moesten we betalen. Daar hebben we wat foto´s gemaakt, beetje gekletst met iedereen en na een tijdje stonden Hannes en ik weer buiten. Daar raakten we aan de praat met een hoer die maar geen klanten kon vinden. Ze was een Colombiaanse, woonde nog maar twee weken in Panamá en vond het eng om naar mensen toe te gaan. Ze vroeg of wij soms wouden ¨Uhhh nee dankje…¨. Maar uiteindelijk hebben we haar wel geholpen! Er was namelijk een file met auto´s in Via Argentina en er stond een auto voor ons te wachten. Dus Hannes en ik ¨Hé kom op, ga, ga, ga, die auto staat op je te wachten, ga nou naar die auto¨. Dus uiteindelijk na lang treuzelen stapte ze naar die auto, stond een tijdje te praten met de chauffeur, opende het portier van achter en stapte ze in. Toen ze wegreden zwaaide ze nog even naar ons en kregen we een handkusje hahah. Voordat ik ging slapen heb ik er nog even over gedacht om een ´echte´ pimp te worden in Panamá gheghe, gewoon om wat bij te verdienen, want dit ging wel gemakkelijk. Maarrr nee ik blijf toch liever mezelf.

De vrijdag erna was ik uitgegaan in een discotheek met Vlad en wat maatjes, wat allemaal leuk en tof was natuurlijk. Maar toen we buiten om half 5 op een taxi stonden te wachten hoorden we opens 6 pistoolschoten zo´n 400 meter bij ons vandaan aan de rechterkant. Dus wij gingen maar even om een hoekje staan in verband met veiligheid enzo, en toen hoorden we nog eens 8 schoten. Vervolgens kwam er allemaal politie door de straten rijden met hun lichten aan. Wij hebben maar gewoon gewacht op een taxi en zijn naar huis gegaan.
De maandag erna gingen Vlad en ik ergens wat drinken en daar was ook een jongen die uit de ghetto kwam en die Vlad kende. Ik vertelde hem zo over die schoten en hij vertelde dat dat bij hem elke zondagavond gebeurde. Op zondagavond kon je bij hem niet over straat wandelen zei hij. Elke zondag is er bij hem in de buurt een voetbalwedstrijd waar dan alle rakataka´s (gangsters) uit de buurt naartoe gaan. Daar zuipen ze zich klem en als de wedstrijd afgelopen is gaan ze met zn allen naar één bepaalde kroeg. Uiteindelijk loopt elke zondag hetzelfde af met gevechten en pistoolschoten. Die jongen had een filmpje op zn telefoon staan hoe het er aantoe ging en op dat filmpje zag je een stuk of 12 politie auto´s achterelkaar door een straat rijden en allemaal mensen schreeuwen. Leuke wijk om in te wonen! Ik ben blij dat de mijne iets rustiger is.

Af gelopen vrijdag tot maandag ben ik met Veronica naar dr ouders geweest (oeioeioei enggg, nee viel wel mee). Zij wonen in Nombre de Dios, een Klein kutdorpje aan de carabean zijde van Panamá. Ze had gezegt dat haar ouders in Colón woonden, dus ik dacht de stad Colón. Maar nee, het was de provincie Colón, daar kwam ik op de dag dat we vertrokken achter hehe. De stad Colón is trouwens heel gevaarlijk, iedereen waartegen ik zei dat ik daar naartoe ging keek me met grote ogen aan en zei dat ik niet veel geld bij me moest dragen en heel erg moest oppassen, zeker als blanke. Erg geruststellend!
Maargoed, we gingen dus niet naar de stad Colón, we stapten daar alleen over op een andere bus, dus geen enge berovingen en dergelijke meegemaakt. In de bus naar Nombre de Dios ontmoette ik de ma van Veronica, erg aardig mens. Ze gaf me meteen 2 armbandjes toen ze me net kende. Vervolgens moesten we 3,5 uur over een kloterige kutweg vol met gaten rijden en na zo´n 2 uur begon mn reet al pijn te doen. Uhlll nog maar anderhalfuurtje volhouden was de gedachte. Precies op dat moment begon het knetterhard te regenen en moesten alle raampjes van de bus dicht. Geweldig, pijn aan mn kont van die rothobbels en kletsnat van het zweet.
Maarr uiteindelijk hebben we het gehaald tot het huis. ´t Was een best wel mooi groot huis waar allemaal kippen, 2 honden, een kat en 7 kuikentjes rondliepen. Goh wat een dolle beestenboel heheh. De Pa van Veronica is een cowboy en toen ik hem ontmoette had hij ook echt zn comboy hoed en zn spijkerjack en zn laarzen nog aan. Wel grappig, dat had ik dus echt niet verwacht. Elke dag gaat ie op zn paard naar zn werk en daar werkt hij de hele dag met koeien. Een leuke man or, maakt veel grapjes. ´t Dorpje zelf was niet zo boeijend en een beetje saai, maar dat maakte me niet echt uit want dan konk lekker uitrusten. De hele dag hoorde je keihard door het hele dorp Tipico muziek en af en toe Merengue. Van vrijdag tot maandag waren het feestdagen dus hoefde niemand te werken. Op zondag waren dan ook alle mannen uit het hele dorp goed bezopen. De vader van Veronica niet, want dr moeder had gezegt dat hij geen avondeten zou krijgen als hij wéér te lang naar de kroeg zou gaan. Veronica en ik hebben de dagen eigenlijk besteed met naar het strand gaan. Zaterdag zijn we naar het strand gegaan in Palenque, een dorpje date en uurtje verder met de bus was, en de tweede dag gingen we gewoon in Nombre de Dios naar het strand. Palenque was wel het moist van de twee met het gele zand en helderblauwe water. In Nombre de dios zijn we ook nog naar een riviertje geweest en hebben daarin gezwommen. Ondertussen warden er aan de andere kant van de rivier auto´s gewassen. Mensen reden gewoon hun auto in de rivier en begonnen hem dan schoon te maken met het rivier water en zeep. Hier bleven we niet zolang omdat we het koud hadden van dat water.
Dus weer terug op de fiets, ja bijna vergeten, dit is voor het eerst in panama dat ik weer op een fiets heb gezeten! En echt, in het begin ging het ook vet schommelend maar dat kwam ook omdat Veronica op de middenstang zat. Als we door het dorpje liepen moest Veronica telkens naar alle kanten zwaaien naar iedereen die ze kende. Heell het dorp kende elkaar, volgens mij is het daar nog 20x zo erg als West-Kappele. Niet dat ik iets tegen West-Kappele heb natuurlijk, maar daar ken took iedereen elkaar.
Goed, zondagmiddag was er dan iets gebeurd waar tenminste het hele dorp weer lekker over kon roddelen. Veronica en ik kwamen iemand tegen die vertelde date r een ongeluk met de bus was gebeurd en dat er een jongetje uit het dorp was doodgegaan. De bus was over een heuvel gegaan en daarbij had die jongen die in de bus zat zn hoofd gestoten en was doodgegaan ofzo. In elk geval, de bestuurder van de bus was de broer van die jongen… Dus wat werd er meteen in het dorp gezegd ¨Die jongen heft zn broer vermoord¨. Tsjah.. van die roddelrotdorpjes.
Op de terug weg naar huis was de bus propvol en moesten Veronica en ik staan voor 2 uur lang. Erg fijn in van die kleine rotbusjes waar een Nederlander nooit mete en rechte rug in kan staan. In Portobelo zijn we overgestapt in een grotere bus waar we gelukkig wel konden zitten, en zo zijn we naar huis gegaan.

Voor de rest, wat heb ik nog allemaal meegemaakt? Ohjah laatst was wel grappig in de gym met Hannes. Hannes gym voor een keertje mee naar mijn gym en moest dan 3 dollar betalen. Alléén hij had alleen maar een briefje van 20 dollar en dat konden ze daar niet wisselen. Dus Hannes ging buiten eens kijken of hij het daar ergens kon wisselen. Ondertussen stond ikeen beetje te praten met de mensen die in de gym werkten, ik was de enige die er was dus ze hadden niks te doen, en ik vertelde dat ik 2 dagen geleden salsales had want een meisje van de gym had me toen gezien. ¨Aah hou je van salsa? Nou dan zetten we salsa muziek op!¨ Dus vanuit die grote boxen kwam lekker hard salsa muziek. Één zo´n gast zat een beetje mee te zingen met de muziek dus toen werd er een microfoon te voorschijn gehaald, kon hij zo meezingen. Ondertussen zag ik Hannes buiten maar van de ene winkel telkens naar de andere lopen, hij kon nergens zn geld wisselen. Er werd nog even wat salsa gedanst in de gym en daarna kwam Hannes met zn gewisselde geld aanzetten. Hij had zn geld kunnen wisselen bij een bar, als hij in ruil daarvoor een biertje dronk met de gast achter de bar hehe.

Voor de rest is alles goed hier. Ik merk dat ik al echt goed gewend ben hier in Panamá, ik kijk niet meer op van een palmboom, van de versierde bussen of van een politie agent die rustig illigale dvd´s staat te kopen. Ik ben gestopt met hamburgers eten en ben begonnen met het eten van noodles, dat is gezonder dacht ik. Maar eigenlijk komen die noodles me na een week al de strot uit en verlang ik echt naar een Doble Crispyburger van de PioPio´s. Woensdag heb ik dan ook voor het eerst in anderhalve week weer een Doble Crispyburger gegeten dankzij Hannes, anders moest hij alleen bij de piopio´s eten. Woensdag ben ik ook nog naar de kapper geweest met Benedikt en Hannes en daarna hadden we nog salsales. Drukdrukdrukdrukdruk.

De laatste tijd begin ik me wel wat te ergeren aan Valentina, mn gastmoeder. Ik wordt af en toe zo gek van haar. Toen ik terugkwam na mn weekendje in nombre de dios vroeg ik heel vrolijk ¨hooee gaat het?¨ ¨Ik ben aan ´t schoonmaken…¨ Ja dat geeft een goed beeld van je gemoedstoestand… De volgende dingen die ze tegen me zei was dat ik niet op mn sokken door het huis mocht lopen omdat het vies was (ik dacht dat het schoon was, want ik liep alleen op de plekken waar ik dacht dat zei geweest was) en dat ik vanaf nu mn kamer op orde moest houden. Ik weet dat af en toe mn kamer er een beetje rommelig uit kan zien, maar dit hele huis is een puinhoop, geef me dan één goede reden waarom mijn kamer dan zo netjes moet zijn. Zeikwijf heheh. Vorige week donderdag was ik wel heel pissig op dr or. De avond ervoor, woensdag dus, had ik afgewassen en ketchup en melk gekocht. Valentina ging slapen en zei dat ze helemaal geen geluid wou horen en dat ik de telefoon moest opnemen als hij overging want zij had geen zin. Ok.. Maja om 9 uur was ik zo moe dat ik ook ging slapen (hm ja om 5 uur sochtends opstaan he) maar ben nog wel 3x halfslapend mn bed uit gerend om de telefoon op te nemen voordat ze wakker werd. Goed, dus de volgende ochtend staat ze daar in de keuken heel boos af te wassen, dezelfde dingen die ik de avond ervoor al had afgewassen. Dus ik zeg weer heel vrolijk ¨Goede morgen¨ ¨Ulg jij en Vladimir doen helemaal niks in huis we hebben nu nieteens brood, waarom hebben je geen brood gekocht¨. Dus ik antwoord ¨Ja hé ik heb gister ketchup en melk gekocht, als je wou dat ik brood had gekocht dan had je dat tegen me moeten zeggen, en overigens de afwas die je nu staat te doen heb ik gisteravond ookal gedaan¨ en zij weer ¨Als ik savonds te lang slaap moet je me wakker maken¨ en ik weer ¨Hoe kan ik je nou wakker maken als ik zelf om 9 uur al ga slapen??¨. Ik denk dat ik in de toekomst nog wel meer van zulke ruzietjes met dr zal krijgen, ook omdat ik me nu steeds beter kan verweren omdat mn Spaans beter wordt. Gister toen ik thuiskwam had ik ook weer zoiets, maar ik zal jullie ervan besparen. Het meeste van de tijd negeer ik haar maar als ze zo is, en zeg ¨si¨ terwijl ik totaal niet naar dr luister. Meeste van de tijd werkt het wel. Op andere omenten is ze juist weer superaardig en komt ze savonds met mn eten en een glas fruitsap op mn kamer aanzetten en elke ochtend maakt ze mn brood klaar (hamburgerbroodjes mete en plak ham en kaas erop en 2 verschillende soorten saus). Tsjah, tis een rare… Maar met Vladimir kan ik het goed vinden or, kdoe veel leuke dingen met hem.

Waarschijnlijk gaan we dit weekend, morgen dus een tripje naar de bergen maken. Dat is dan ook alles wat Ik ervan weet, geen idée waar we slapen, met wie we gaan, welke bergen we naartoe gaan, wanneer we terugkomen of hoe we ernaartoe gaan. Ach, dat merk ik morgen in de loop van de dag allemaal wel.
Ok dan is het nu tijd om te stoppen met schrijven. Ik ga zo nog wat foto´s online proberen te zetten op mn site www.pickle.com/panamapaul.

Groetjes,
Paul